Test

USK Wrocław: leczenie ran integralną częścią terapii w oddziałach pediatrycznych

Uniwersytecki Szpital Kliniczny we Wrocławiu poinformował, że leczenie ran u dzieci stanowi nieodłączny element całej terapii. Terapia obejmuje zarówno rany pooperacyjne, jak i te powstające w wyniku leczenia onkologicznego.

Łączona terapia

Specjaliści USK we Wrocławiu poinformowali, że kompleksowe leczenie obejmie prawie każdą dziedzinę pediatrii, w tym: chirurgię, urologię, onkologię dziecięcą, gastroenterologię, diabetologię, genodermatozę, czyli genetyczne choroby skóry.

U dzieci poddawanych leczeniu onkologicznemu rany i blizny mogą powstawać na skutek działania leków lub jako powikłania po transplantacji szpiku. W ich leczeniu oraz profilaktyce dostępnych jest wiele skutecznych środków, specjalistycznych opatrunków i leków. Kluczowe znaczenie ma jednak odpowiednia wiedza i doświadczenie, aby właściwie je dobrać i osiągnąć oczekiwane efekty.

Specjaliści podkreślają, że każda rana jest inna i nie istnieje jedna uniwersalna metoda jej leczenia. Proces gojenia przebiega w trzech etapach: oczyszczanie, ziarninowanie i naskórkowanie. Na każdym z nich stosuje się odpowiednie preparaty o działaniu bakteriobójczym, przeciwwirusowym lub odkażającym. Kluczowe jest, aby zapobiec rozwojowi bakterii, wirusów i grzybów w ranie, a jednocześnie wspierać jej oczyszczanie oraz proces tworzenia ziarniny.

Leczenie ran u dzieci

Jak wskazują statystyki, zmiany skórne po przeszczepie szpiku występują u ok. 40–70% pacjentów. W skórnej postaci choroby „przeszczep przeciwko gospodarzowi” nowe komórki atakują organizm biorcy. Może to prowadzić do przewlekłego zapalenia oraz zaniku błony śluzowej skóry i jamy ustnej, powodując trudne do zagojenia nadżerki.

– Weźmy na przykład opatrunki ze srebrem w połączeniu z preparatami hydrożelowymi, te świetnie sprawdzają się w okolicach centralnego wkłucia (broviaca). Natomiast w przypadku polineuropatii, kiedy dotykanie skóry sprawia ból, można zastosować opatrunki hydrokoloidowe, które zmniejszają dolegliwości bólowe, ochraniając odsłonięte zakończenia nerwowe – powiedziała mgr Irena Gil, pielęgniarka oddziałowa w Klinice Transplantacji Onkologii i Hematologii Dziecięcej USK.

Ponadto specjalistka dodała, że odczyny po radioterapii mogą pojawić się nawet do trzech tygodni po zabiegu, dlatego tak istotne jest używanie preparatów ochronnych w celu zapobiegania powstawaniu ran.

Terapia ran pooperacyjnych

Prof. dr hab. Krzysztof Kałwak, kierownik Kliniki Transplantacji Szpiku, Onkologii i Hematologii Dziecięcej USK we Wrocławiu, powiedział, że spektakularne efekty pracy z trudno gojącymi się ranami widoczne są po kilku tygodniach terapii.

– Świeża rana pooperacyjna wymaga bardzo uważnego podejścia. Najczęściej są to cięcia zszyte różnego rodzaju szwami – tradycyjnymi nićmi albo staplerami wyglądającymi jak zszywki biurowe. Mogą to być też rany punktowe, przez które wystają elementy zespolenia kości. Przed wypisaniem dziecka z oddziału opiekunowie są edukowani, jak mają zajmować się daną raną – opowiedziała mgr Joanna Staszewska, pielęgniarka oddziałowa w Klinice Chirurgii i Urologii Dziecięcej USK we Wrocławiu.

W oddziale ortopedii dziecięcej leczenie ran wymaga nieco innego podejścia. U dzieci poddawanych operacjom ortopedycznym kluczowe jest staranne zabezpieczenie miejsca cięcia. Niektóre rany, szczególnie po operacjach kręgosłupa, mogą osiągać nawet kilkadziesiąt centymetrów długości.

– Planując leczenie dziecka, musimy mieć na uwadze jego przyszłość – dalszy rozwój i samopoczucie. Znaczenie ma nie tylko rozmiar nacięcia, ale także jego kierunek na skórze. Kiedy tylko jest to możliwe, wybieramy dostęp małoinwazyjny – torakoskopowy albo laparoskopowy – wyjaśniła lek. Katarzyna Rasiewicz z Kliniki Chirurgii i Urologii Dziecięcej USK we Wrocławiu.

Ponadto personel medyczny zajmuje się zarówno ranami, które powstają w wyniku zabiegu, jak i ranami po urazach, oparzeniach, ropniach, skórą wokół stomii, również u noworodków.

– Stosujemy wszystkie dostępne metody leczenia – nowoczesne opatrunki, terapię podciśnieniową ran, terapię tlenem hiperbarycznym, w razie potrzeby wykonujemy przeszczep skóry. Pilnujemy odpowiedniego odżywienia pacjenta. Po zagojeniu pacjenci pozostają pod naszą kontrolą, a w razie formowania się niekorzystnej blizny możemy zaproponować laseroterapię – podsumowała ekspertka.

Warto również dodać, że rodzice małych pacjentów są edukowani w kwestiach tego, jak prawidłowo zmieniać opatrunek, dezynfekować ranę. Bardzo ważna jest również wiedza, jak pracować z blizną i jakie działania można podjąć, aby była ona jak najmniej uciążliwa.

Źródła:

  • rynekzdrowia.pl
  • doba.pl

test

test

67483