Nerwiakowłókniakowatość należy do chorób z grupy fakomatozy. Jest rzadko występującym schorzeniem, wynosi bowiem 1:2500–1:4000 zachorowań w stosunku do liczby urodzeń. Choroba ta najczęściej objawia się występowaniem na skórze plam w kolorze kawy z mlekiem, a także guzków, które mogą prowadzić do deformacji ciała.
Fakomatozy to grupa schorzeń, które dotyczą zaburzeń tkanek. Objawiają się zmianami skórnymi i nieprawidłowościami neurologicznymi, wskazującymi na zmiany w układzie nerwowym.
Typy nerwiakowłókniakowatości
Nerwiakowłókniakowatość (NF), inaczej nazywana neurofibromatozą, jest schorzeniem, które atakuje układ nerwowy, kostny, a także skórę i oczy. Nerwiakowłókniakowatość jest chorobą genetyczną, dziedziczoną autosomalnie dominująco.
Wyróżniamy dwa typy nerwiakowłókniakowatości:
- nerwiakowłókniakowatość typu I, czyli choroba Recklinghausena (NF-1) – zmiany najczęściej dotykają układu nerwowego oraz skóry. Gen choroby zlokalizowano w 17. chromosomie.
- nerwiakowłókniakowatość typu II- specyficznym symptomem są obustronne nerwiaki nerwów słuchowych. Objawami są między innymi: szum w uszach, postępująca utrata słuchu, porażenie nerwu twarzowego, bóle głowy, zaburzenia równowagi. Gen choroby zlokalizowany jest w 22. chromosomie.
Objawy nerwiakowłókniakowatości
Objawy NF w przypadku typu I mogą występować na wielu płaszczyznach. W przypadku NF bardzo często występują nowotwory, takie jak: mięśniakomięsaki prążkowanokomórkowe, białaczki, gwiaździaki, oponiaki mózgu i rdzenia kręgowego, guz Wilmsa, złośliwe guzy otoczki nerwów obwodowych czy guzy chromochłonne.
Objawy skórne:
- plamy na skórze w kolorze kawy z mlekiem – zazwyczaj są płaskie, gładkie i jasnobrązowe. Lokalizują się najczęściej na tułowiu, kończynach, a rzadziej na twarzy;
- nerwiakowłókniaki – liczne guzki na skórze; zbudowane są z tkanki nerwowej i włóknistej; stale powiększają się prowadząc do deformacji ciała;
- piegowanie, czyli przypominające piegi przebarwienia – występują głównie pod pachami i w pachwinach.
Objawy ze strony narządu wzroku:
- glejaki nerwu wzrokowego;
- guzki Lisha w obrębie tęczówki.
Objawy ze strony układu nerwowego:
- padaczka (10-15% chorych);
- autyzm;
- opóźnienie rozwoju umysłowego lub psychoruchowego (15-20% chorych);
- trudności w nauce.
Objawy kostne:
- makrocefalia, czyli powiększony obwód głowy;
- wrodzony staw rzekomy, polega na wygięciu się kości, najczęściej piszczelowej;
- kifoskolioza, czyli skrzywienie kręgosłupa, najczęściej w odcinku piersiowym.
W przypadku nerwiakowłókniakowatości typu II mogą pojawić się:
- zmiany w obrębie oczu;
- obustronne nerwiaki nerwu słuchowego;
- zmiany skórne w postaci plam w kolorze kawy z mlekiem (u około 50% pacjentów);
- zaćma;
- guzy komórek Schwanna nerwów czaszkowych i obwodowych.
Nie wszystkie objawy pojawiają się jednocześnie i mogą nie ujawniać się zaraz po urodzeniu dziecka. Choroba może mieć różny przebieg.
Diagnostyka nerwiakowłókniakowatości
Rozpoznanie nerwiakowłókniakowatości typu I następuje na podstawie badań klinicznych. Zaleca się wykonanie EEG, badania okulistycznego, tomografii komputerowej czaszki, rezonansu magnetycznego. U dzieci występuje prawie 50% ryzyko zachorowania. Niestety badania prenatalne są w tym przypadku nieskuteczne.
Leczenie nerwiakowłókniakowatości
Nie da się wyleczyć nerwiakowłókniakowatości, w farmakologii stosuje się jedynie leczenie objawowe. Nerwowłókniaki można usunąć za pomocą ablacji laserem CO2. Terapii podlegają jedynie dolegliwości ogólnoustrojowe, takie jak: skolioza, nadciśnienie tętnicze. Guzy nowotworowe umiejscowione w obrębie rdzenia lub mózgu wymagają interwencji neurochirurgicznej. W przypadku NF typu II można wyciąć nerwiaki nerwu słuchowego, jednak może wiązać się to z utartą słuchu lub zaburzeniem równowagi.
Źródło: onkolmed.pl, zdrowegeny.pl, mp.pl, Furter S. Jasch Ch. K. Dermatologia, Wrocław 2010., Sterry W. Paus R., Burgdorf W. Dermatologia, Lublin 2009.