Złamanie otwarte wymaga nie tylko usztywnienia, ale też zatamowania krwotoku. Odpowiednie zaopatrzenie rany powstałej wskutek urazu i unieruchomienie złamania nie tylko zmniejsza ból u poszkodowanego, ale też ogranicza ryzyko powikłań i dalszych uszkodzeń w obrębie tkanek.

O złamaniu otwartym mówimy w sytuacji, kiedy przerwaniu ciągłości tkanek ulega nie tylko kość, ale też znajdujące się nad nią mięśnie i skóra. Rana w tego typu urazie powstaje poprzez działanie odłamów kostnych. Na złamania najbardziej narażone są kości długie np. udowa, piszczelowa lub łokciowa. Szczególnie niebezpieczne są złamania kości udowych, ponieważ w ich przebiegu może bardzo szybko dojść do wykrwawienia i wstrząsu hipowolemicznego. Do złamań najczęściej dochodzi w skutek urazów wysokoenergetycznych, czyli wypadków komunikacyjnych, upadków z wysokości lub uderzenia.

Jak zatamować krwawienie przy złamaniu otwartym?

W przypadku zachowania przytomności przez poszkodowanego wzywamy pomoc, informując dyspozytora o zaobserwowanych przez nas obrażeniach i w jaki sposób doszło do urazu. Jeżeli w okolicy są inne osoby, najlepiej jest zlecić komuś wezwanie pogotowia, aby udzielić pomocy poszkodowanemu jak najszybciej.

Zaopatrując złamanie otwarte, zaczynamy od założenia opatrunku tamującego krwawienie. Używamy do tego jałowej gazy oraz bandażu. Z rany nie wolno usuwać ciał obcych ani próbować nastawiać złamania. Opatrunek nie powinien być zbyt mocno przymocowany do rany, ponieważ będzie to wywoływać ból u poszkodowanego. Jeżeli widzimy, że krew zaczyna przesiąkać przez gazę, dokładamy kolejną warstwę opatrunku. W ramach pierwszej pomocy nie wolno samodzielnie podawać leków. Jeżeli poszkodowany chce przyjąć np. środki przeciwbólowe, musi to zrobić sam. Osoba udzielająca pomocy może jedynie podać lek do ręki poszkodowanego.

Jak unieruchomić złamanie otwarte?

Kiedy krwotok zostanie opanowany, następnym krokiem jest usztywnienie miejsca urazu. Jeżeli złamaniu uległa kość, należy usztywnić ją oraz dwa najbliższe stawy np. przy uszkodzeniu kości piszczelowej unieruchamiamy dodatkowo staw kolanowy i skokowy. W przypadku złamania stawu należy unieruchomić sam staw oraz tworzące go kości. Jeżeli nie dysponujemy szynami Kramera, to do usztywnienia urazu można użyć np. deski lub kija. Trzeba jednak pamiętać, aby w trakcie unieruchamiania kończyny nie prostować jej na siłę. Lepiej jest pozostawić ją w pozycji fizjologicznej. Uszkodzoną kończynę dolną można też unieruchomić poprzez przytwierdzenie jej np. bandażem do zdrowej nogi. Należy wtedy umieścić między kończynami złożony element ubrania, ręcznik lub koc. Podobnie można postąpić przy złamaniu kończyny górnej, którą mocujemy do tułowia. Przy urazie kości przedramienia lub nadgarstka można też zastosować temblak z chusty trójkątnej.

Źródło: zpe.gov.pl

Przeczytaj także: Wiceminister zdrowia: polska ochrona zdrowia ma wypracowane procedury na wypadek wybuchu wojny w Polsce

Przeczytaj bezpłatnie pokrewny artykuł w czasopiśmie „Pielęgniarstwo w Anestezjologii i Intensywnej Opiece”: