Badania wskazują, że poddane krioprezerwacji lub liofilizacji komórki ludzkiego łożyska mogą znaleźć zastosowanie w leczeniu trudno gojących się ran przewlekłych o różnej etiologii, w tym zespołu stopy cukrzycowej.

Biologiczny opatrunek

Świeża tkanka łożyska zawiera bogatą w kolagen matrycę, cytokiny i czynniki wzrostu, a także żywotne komórki endogenne, w tym mezenchymalne komórki macierzyste. Wykazuje ona wiele właściwości, które są istotne dla wspierania procesu gojenia rany – ma działanie przeciwzapalne i przeciwdrobnoustrojowe, a także angiogenne.

Do opracowania membrany, która posłuży jako opatrunek, pobiera się z łożyska komórki owodni i kosmówki, które są następnie łączone w cienką, elastyczną warstwę. Komórki poddaje się procesom kriokonserwacji w glicerolu lub liofilizacji (suszenia sublimacyjnego) w połączeniu ze sterylizacją radiacyjną. Zakonserwowane w ten sposób tkanki zachowują lecznicze właściwości i zyskują możliwość długotrwałego przechowywania.

Z jednego łożyska można pozyskać materiał na 25 opatrunków. Do pobrania komórek nadają się łożyska wyłącznie tych kobiet, które przeszły poród metodą cesarskiego cięcia.

Pozytywne wyniki badań klinicznych

Na konferencji Symposium on Advanced Wound Care 2019, której tematyka skupiona była wokół kompleksowego leczenia ran przewlekłych, przedstawiono analizę przypadków siedmiu pacjentów z ranami o różnej etiologii (m.in. rozległe urazy, zespół stopy cukrzycowej, owrzodzenia żylne), u których z sukcesem zastosowano terapię z wykorzystaniem membrany z komórek ludzkiego łożyska.

Średni czas gojenia rany wynosił w opisanych przypadkach 4,5 miesiąca, natomiast przeciętną średnicę rany oceniono na 10,9 cm. Jak podali autorzy badań, w przypadku sześciu pacjentów doprowadzono do zamknięcia rany średnio w 6,3 tygodnia. Największa z poddanych terapii membraną łożyskową ran, której powierzchnia wynosiła 60,8 cm kw., zmniejszyła się o 96 proc. Nie stwierdzono przy tym żadnych reakcji niepożądanych związanych z zastosowanym leczeniem.

Liczne dostępne w literaturze opisy przypadków wskazują także, że terapia z zastosowaniem membrany z komórek łożyska wykazuje skuteczność u pacjentów, u których wcześniej zawiodły inne metody leczenia, takie jak matryce kolagenowe, komórkowe substytuty skóry, podawane miejscowo czynniki wzrostu czy presoterapia.

Terapia z zastosowaniem komórek łożyska ze względu na niski koszt, łatwość dostosowania do pacjenta, działanie stymulacyjne wobec migracji i proliferacji komórek oraz aktywności komórek macierzystych stanowi korzystne rozwiązanie w porównaniu z innymi terapiami bioaktywnymi.

Źródła: https://www.woundcarelearningnetwork.com/, https://www.podiatrytoday.com/, https://www.limaohio.com/, https://phmd.pl/

Przeczytaj także: Jak przygotować pacjenta z cukrzycą do zabiegu operacyjnego?

Przeczytaj bezpłatnie pokrewny artykuł w czasopiśmie „Chirurgia Plastyczna i Oparzenia”:

Zastosowanie poliheksanidu i żwyiczych kwasów świerku norweskiego w oparzeniach pośredniej grubości skóry twarzy u dzieci