Test

Jakie powikłania mogą wystąpić po złamaniu kości?

Ten tekst przeczytasz w 3 min.

Złamanie kości bardzo często może prowadzić do ciężkich powikłań, takich jak m.in. zakażenie kości, krwawienie, uszkodzenie nerwów, staw rzekomy czy przykurcze w stawach. Na skutek złamania może również dojść do obluzowania lub pęknięcia materiału zespalającego, a także powikłań zatorowo-zakrzepowych.

Jakie powikłania mogą wystąpić po złamaniu kości?

Zakażenie kości powikłaniem po złamaniu

Najcięższą infekcją bakteryjną kości jest jej zakażenie, które leczy się zazwyczaj kilka miesięcy, a nawet lat. Niekiedy jedynym sposobem na opanowanie zakażenia kości jest usunięcie ogniska zapalnego, razem z fragmentem kości.

Z uwagi na budowę tkanki kostnej, leczenie zakażenia kości i droga dotarcia antybiotyków do zakażonego miejsca jest utrudniona. Dlatego, aby stężenie antybiotyku w kości miało właściwości bakteriobójcze, niezbędne będzie podanie dużych dawek leków, w długim czasie. Jeżeli natomiast doszło do powstania biofilmu na powierzchni kości, chrząstki czy materiału zespalającego, konieczne będzie chirurgiczne usunięcie zakażonego miejsca.

Zakażenie najczęściej występuje w przypadku złamań otwartych, ponieważ dochodzi wówczas do kontaktu kości z bakteriami występującymi na zewnątrz. Do tego typu powikłania może również dojść podczas operacji, dlatego aby tego uniknąć, zarówno podczas jak i po operacji stosuje się leczenie antybiotykowe. Ponadto, źródłem zakażenia kości może być także rana operacyjna. Dlatego tak ważna jest właściwa pielęgnacja rany.

Krwawienie po złamaniu kości

Następnym możliwym powikłaniem złamania kości może być krwawienie, które wynika z tego, że jama szpikowa kości jest mocno ukrwiona. Jeżeli doszło do złamania zamkniętego, w miejscu złamania powstaje krwiak. Pomimo tego, że krew pozostała w organizmie, nie bierze jednak udziału w krążeniu. Oznacza to, że nie może ona przenosić tlenu i pełnić innych, równie ważnych funkcji.

Natomiast jeśli doszło do złamania otwartego, złamana kość przebiła ściany naczyń. Z uwagi na to, że przy tego typu urazach (m.in. podczas wypadków komunikacyjnych) ryzyko wykrwawienia się jest wysokie, należy jak najszybciej udzielić poszkodowanemu pierwszej pomocy i zatamować krwawienie opatrunkiem uciskowym.

Złamana kość może powodować uszkodzenie nerwów

Kolejnym powikłaniem złamanych kości może być uszkodzenie nerwów. Konsekwencja ta jest o tyle niebezpieczna, że może ona prowadzić do niedowładów, które niekiedy towarzyszą pacjentowi przez wiele lat, a nawet do końca życia. Ze względu na fakt, że nerwy odpowiadają nie tylko za czucie, ale również za ruch mięśni, uszkodzenie nerwów dodatkowo może skutkować niepełnosprawnością.

Nerwy mogą zostać uszkodzone już podczas urazu, poprzez ostrą krawędź złamanej kości. Do niedowładu może dojść w sytuacji, kiedy nerw trafi między odłamy kostne lub zostanie przez nie uciśnięty. Ponadto, nerw może zostać uwięziony w zabliźniających się tkankach. To prowadzi wówczas do braku przestrzeni w pochewce i możliwości ślizgania się nerwu, a w konsekwencji do bardzo trudnej w leczeniu choroby, neuropatii z pociągania. W przypadku silnych uszkodzeń nerwów, szanse na odzyskanie sprawności są niewielkie.

Jeżeli doszło do całkowitego przerwania nerwu, można podjąć się zespolenia go. Niezbędne będzie wówczas zszycie osłonek obu fragmentów. Natomiast w przypadku nerwów uwolnionych, z zachowaną ciągłością mają one szansę na regenerację, która zazwyczaj zajmuje ok. 2 lata.

Jakie powikłania mogą wystąpić po złamaniu kości?

Staw rzekomy po złamaniu kości

Staw rzekomy tworzy się, jeżeli fragmenty kostne po zespoleniu nie są do siebie dostatecznie mocno dociskane podczas obciążania. Jego przyczyną będą również ogólnoustrojowe zaburzone procesy gojenia złamania. Obarczeni ryzykiem wystąpienia stawu rzekomego są chorzy na cukrzycę, niewydolność nerek czy osteoporozę.

W leczeniu stawu rzekomego niezbędne będzie wykonanie nowego zespolenia, dzięki któremu możliwy będzie większy zakres ruchów ewentualnych odłamków, jak również podania czynniku wzrostu w miejsce szczeliny złamania. Niekiedy niezbędne może się okazać usunięcie m.in. tkanki bliznowatej, która znajduje się w szczelinie.

Przykurcze w stawach a złamanie kości

Przykurcze powstają w konsekwencji długiego bezruchu zdrowego stawu, a także usztywnienia otaczających tkanek, takich jak ścięgna, więzadła czy torebka stawowa. Do przykurczów prowadzą złamania przezstawowe, jak również te nie przebiegające przez staw.

Jeżeli złamania przezstawowe nie zostaną prawidłowo zespolone, mogą blokować ruchomość stawu. Z biegiem czasu ograniczenie to nie ma związku z budową stawu, a z konfiguracji tkanek znajdujących się w okolicy. Wówczas nawet zapewnienie prawidłowej anatomii stawu nie rozwiąże problemu. Niekiedy to przykurcz jest większym problemem, niż samo uszkodzenie stawu. Dlatego konieczna może okazać się kolejna operacja i niewątpliwie długa rehabilitacja.

W przypadku przykurczu powstałego po złamaniu nie przebiegającym przez staw, niezbędne będzie długotrwałe usztywnienie. Dlatego aby uniknąć zblokowania zdrowego stawu na wiele tygodni, podczas skomplikowanych złamań nie należy stosować opatrunków gipsowych, a jedynie stabilizację zakładaną operacyjnie.

Złamanie kości a obluzowanie lub pęknięcie materiału zespalającego

W konsekwencji złamania kości może również dojść do obluzowania lub pęknięcia elementów, którymi zespala się złamaną kość, takich jak płyta czy śruba. Do tego typu sytuacji może dojść w przypadku możliwości ruchu między kośćmi, która powinna być zachowana, aby nie doszło do wytworzenia się stawu rzekomego. Ponadto, do obluzowania materiału zespalającego może dojść również przez zakażenie lub inne procesy zapalne.

Złamana kość a powikłania zatorowo-zakrzepowe

Złamanie kości może być pośrednią przyczyną wystąpienia powikłań zakrzepowo-zatorowych, dlatego należy pamiętać o istocie szybkiego uruchomienia chorego. W przypadku zespolenia operacyjnego, nie ma konieczności czekania 6 tygodni na pojawienie się zrostu, dlatego pacjent może poruszać złamaną kończyną w ciągu kilku dni. Dzięki temu możliwe będzie uniknięcie groźnych konsekwencji, jakimi są zawał serca, udar, zatorowość płucna lub zakrzepica żył głębokich.

Źródło: echirurgia.pl

Przeczytaj także: Sukces chirurgów. Przyszyty penis zachował pełną sprawność

Przeczytaj bezpłatnie pokrewny artykuł w czasopiśmie „Forum Zakażeń”:

test

test