Wśród pacjentów, u których występowały czynniki ryzyka przedłużonego procesu gojenia ran po zabiegu chirurgii mikrograficznej Mohsa, tymolol przyspieszył odzyskanie równowagi biochemicznej i mikrobiologicznej w środowisku rany przewlekłej. Po 6 tygodniach gojenia wtórnego przez ziarninowanie u pacjentów z grupy ryzyka zaobserwowano porównywalne wyniki, jak u pacjentów bez dodatkowych czynników chorobotwórczych.

Tymolol przyspiesza proces regeneracji ran chirurgicznych u osób z czynnikami ryzyka

Manci i wsp. przeprowadzili badanie retrospektywne, którego głównym celem była ocena skuteczności tymololu w poprawie gojenia ran chirurgicznych. Rany w obrębie podudzi u osób w wieku powyżej 65. roku życia stanowią poważny problem terapeutyczny. Lokalizacja zmian oraz współistniejące choroby utrudniają warunki gojenia. U pacjentów w wieku powyżej 65. r. ż., u których występowały czynniki ryzyka przedłużonego procesu eradykacji patogenów chorobotwórczych, użyty roztwór tymololu przyspieszył proces gojenia rany. Badanie zostało przeprowadzone wśród pacjentów ze skrajnej grupy wiekowej oraz z wykrytym co najmniej jednym innym czynnikiem ryzyka, które sprzyja wystąpieniu infekcji, jak:

• cukrzyca,
• choroba sercowo-naczyniowa,
• choroba naczyń obwodowych,
• niewydolność żylna,
• nikotynizm.

Po 6 tygodniach gojenia wtórnego przez ziarninowanie porównano wyniki pacjentów z obu badanych grup – z czynnikami ryzyka wydłużonego procesu gojenia rany i bez. Autorzy badania zaobserwowali, że tymolol stosowany miejscowo może wpływać korzystnie na proces reepitalizacji ran w obrębie kończyn dolnych, szczególnie u pacjentów z współistniejącymi czynnikami ryzyka utrudnionego gojenia.

Tymolol – charakterystyka i zastosowania

Tymolol jest nieselektywnym lekiem, który blokuje receptory β1- i β2-adrenergiczne. Ze względu na skuteczność obniżenia ciśnienia śródgałkowego, lek wykorzystywany jest między innymi w leczeniu jaskry. Receptory β-adrenergiczne występują w wielu organach i narządach, nie tylko w oku. Jeżeli lek podany do worka spojówkowego dostanie się do krążenia ogólnego (np. na skutek wchłonięcia przez błonę śluzową nosa, po spłynięciu kanałem nosowo-łzowym), może oddziaływać antagonistycznie z receptorami beta w sercu, naczyniach, oskrzelach i innych narządach. Może tym samym powodować niepożądane reakcje ze strony organizmu, m.in. skurcz oskrzeli, napad astmy, zaburzenia rytmu serca czy niedociśnienie. Z tego powodu leki te są rzadziej lub z zachowaniem ostrożności stosowane u chorych na astmę, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc czy niektóre choroby układu sercowo-naczyniowego. Tymolol w lecznictwie dermatologicznym bywa wykorzystywany ze względu na działanie przeciwzapalne oraz właściwości przyspieszające gojenie ran. Użyty w badaniu roztwór okulistyczny zawierał 0,5% maleinianu tymololu.
Źródło: dermatologia-praktyczna.pl, mp.pl