Z uwagi na źródło zakażenia wyróżnia się infekcje grzybicze odzwierzęce, ludzkie, a także pochodzące z ziemi. Choroba ta jest wysoce zakaźna. Dotyka najczęściej dzieci w wieku między 2. a 10. rokiem życia.
Infekcje grzybicze dzieli się również ze względu na miejsce wystąpienia zmian. Obszary chorobowo zajęte mogą wówczas pojawić się na głowie, skórze nieowłosionej, brodzie, w pachwinach, jak również na stopach czy paznokciach.
Grzybica u dzieci objawia się m.in. okrągłymi i owalnymi ogniskami chorobowymi, któremu towarzyszy wyraźne zaczerwienienie. Na powierzchni zmiany pojawiają się wówczas łuski. Może również dojść do przerzedzenia włosów, a niekiedy nawet do miejscowego łysienia.
Stan zapalny występujący u pacjentów z grzybicą odzwierzęcą często jest widocznie większy. Zmiany mogą wówczas przybierać postać ropnych guzów. Zakażenie grzybicą może mieć również podłoże kontaktowe. Tego rodzaju odmiana tej choroby zwana jest grzybicą strzygącą. Do zakażenia w tym przypadku dochodzi na skutek korzystania z zainfekowanych rzeczy, takich jak m.in. szczotka.
Wszelkiego rodzaju zmianom występującym przy zakażeniu grzybicą towarzyszy świąd.
Jak rozpoznać grzybicę?
Aby rozpoznać grzybicę specjalista przeprowadza szczegółowy wywiad lekarski oraz badanie zeskrobin z powierzchni zmiany. Leczenie tej choroby wymaga zarówno czasu, zaangażowania rodzica, jak również ciągłej kontroli dermatologa.
W leczeniu grzybicy owłosionej skóry głowy stosuje się leczenie ogólne, bazujące na leczeniu farmakologicznym. Terapia niekiedy trwa nawet 4-8 tygodni. W leczeniu wspomagającym zewnętrznym stosuje się dodatkowo szampony. Kolejnym krokiem, który skróci czas leczenia jest usunięcie włosów z zajętych chorobą obszarów skóry.
W leczeniu grzybicy skóry gładkiej stosuje się miejscowe środki przeciwgrzybicze, które należy stosować przez 7-10 dni, niekiedy nawet do 2 tygodni od ustąpienia zmian skórnych.
Źródło: mp.pl
Przeczytaj także: Najczęstsze powikłania po sternotomii
