Badania amerykańskich naukowców wykazały, że fotobiomodulacja, czyli forma terapii światłem podczerwonym o małej dawce, przyspiesza gojenie się uszkodzeń skóry spowodowanych radioterapią, a także zmniejsza stan zapalny i poprawia przepływ krwi. Rany poddane tej metodzie leczenia zagoiły się o 19 dni szybciej niż urazy leczone tradycyjnie.

W czasopiśmie „Photonics” ukazały się badania naukowców z Uniwersytetu w Buffalo (USA) nad skutecznością terapii światłem w leczeniu uszkodzeń skóry spowodowanych radioterapią. Odkrycia są kontynuacją badań nad terapią światłem w leczeniu oparzeń (zobacz także: Badanie: terapia światłem może przyspieszyć gojenie oparzeń).

Zastosowanie fotobiomodulacji pozwoliło na zagojenie się ran w ok. 42 dni

Fotobiomodulacja, określana również jako laseroterapia niskoenergetyczna lub zimna laseroterapia, wykorzystuje niejonizujące i nietermiczne źródła światła w zakresie widzialnym oraz podczerwonym. Metoda ta stymuluje komórki ciała do regeneracji poprzez odpowiednie dobrane długości i częstotliwości fali.

Badania przeprowadzone przez naukowców na modelach zwierzęcych wykazały, że fotobiomodulacja wpłynęła na przyspieszenie gojenia się urazów poprzez aktywację białka TGF-beta 1, które kontroluje komórki zaangażowane w proces regeneracji tkanki. Zastosowanie metody na modelu zwierzęcym wykazało, że rany poddane terapii światłem podczerwonym o małej dawce wygoiły się średnio w 42 dni w porównaniu z 61 dniami gojenia ran bez zastosowania fotobiomodulacji. Ponadto terapia poprawiła przepływ krwi w odczynach popromiennych i zmniejszyła stan zapalny.

Zdaniem naukowców przedstawione odkrycia są pierwszym doniesieniem o skuteczności terapii fotobiomodulacyjnej leczeniu odczynów popromiennych.

Odczyn popromienny jednym z najczęstszych skutków ubocznych radioterapii

Chociaż, jak podkreślają eksperci, radioterapia wraz z postępem medycyny staje się bardziej precyzyjna i bezpieczna, to uszkodzenia skóry nadal są jednym z najczęstszych efektów ubocznych. Do odczynów popromiennych dochodzi poprzez napromienienie tkanek zdrowych podczas radioterapii. Naświetlenia uszkadzają tkankę łączną, naczynia, gruczoły łojowe, potowe, a także mieszki włosowe.

Poradiacyjne uszkodzenia skóry są podobne do oparzeń. Rany są zaczerwienione, suche, swędzące i łuszczące się. Urazom może towarzyszyć wysięk i stan zapalny. W poważniejszych stadiach dochodzi niekiedy do martwicy tkanki, skóry i kości. Odczyny popromienne niejednokrotnie prowadzą również do zwiększonego bliznowacenia.

Najtrudniejszym elementem leczenia odczynów popromiennych jest to, że rany nie goją się, ponieważ pacjenci przyjmują zazwyczaj kolejne dawki promieniowania w leczeniu nowotworu.

Źródło: news-medical.net

Przeczytaj także: Skale nasilenia popromiennego odczynu skóry

Przeczytaj bezpłatnie pokrewny artykuł w czasopiśmie „Forum Zakażeń”:

Zapobieganie i pielęgnacja wczesnych skórnych odczynów popromiennych podczas radioterapii