Test

Igła chirurgiczna ze sterowalną końcówką ARC

Ten tekst przeczytasz w 2 min.

Igła ARC łączy właściwości igły sztywnej i elastycznej. Ruchoma końcówka pozwala uzyskać nielinearną trajektorię wprowadzenia igły. Z medycznego punktu widzenia rozwiązanie ARC oferuje mniejsze ryzyko wystąpienia infekcji, większą dokładność i krótszy czas trwania operacji. 

Dwa w jednym

Urządzenie to właściwie rurka w rurce. Zewnętrzna rurka jest sztywna. Przybiera formę szachtu, wewnątrz którego prowadzona jest druga rurka przegubowa, złożona z trzech części. Jej końcówka jest skośnie zaostrzona. Pasywne sterowanie zewnętrzną rurką igły pozwala na utrzymanie prostej trajektorii wkucia w tkance. Wewnętrzna rurka pozwala natomiast na korektę kierunku prowadzenia igły, kiedy cel zabiegu się oddala. W czasie wprowadzenia igły tkanka może ulec deformacji, a cel przemieszczeniu. Igła może się wygiąć lub zwyczajnie nie trafić w cel ze względu na ruch narządu wywołany np. oddychaniem. Dotychczasowym rozwiązaniem było wyjęcie igły i ponowne jej wbicie pod innym kątem. Taki ruch powodował większe zepsucie tkanki, zwiększone ryzyko wystąpienia infekcji oraz wydłużony czas operacji. W tym miejscu igła ARC znajduje swoje zastosowanie.

Zasada działania igły ARC

W poszukiwaniu rozwiązań, które lepiej będą odpowiadały właściwościom przebiegu operacji, Charles Baur z EPFL i Lenart Rubbert z Uniwersytetu w Strasburgu rozwinęli swój pomysł. Na początku zabiegu przezskórnego, kiedy igła jest wprowadzana przez tkankę, rurka pozostaje schowana we wnętrzu zewnętrznej tuby. Jeśli występuje konieczność zmiany trajektorii chirurg wysuwa ruchomą część igły za pomocą slidera w uchwycie. Poprzez skręt igły wewnątrz tkanki chirurg może określić kierunek ruchu wewnętrznej rurki. ARC łączy w sobie właściwości sterowania igły pasywnego i aktywnego. Dobrze sprawdza się podczas zabiegów chirurgicznych wspomaganych badaniami obrazowymi, m.in. RTG, tomografii komputerowej, ultrasonografii oraz MRI. Dzięki swojej konstrukcji igła pozwala na:

  • korekcję trajektorii w trakcie wprowadzania igły
  • ominięcie przeszkody w trakcie wprowadzania igły
  • dotarcie do wielu miejsc w trakcie jednego wprowadzenia igły

Właściwości techniczne igły

Przygotowane prototypy igieł zostały wykonane z nierdzewnej stali i szkła. Pierwszy materiał to sprawdzone od wielu lat rozwiązanie w operacjach tkanek miękkich. Zaletą igieł wykonanych ze szkła jest brak odbić, które mogłyby zasłonić cel na obrazie urządzeń służących do monitoringu. Średnica zewnętrznej rurki prototypów mieści się w przedziale od 0.9 do 4.5 mm.
Źródło: CONECTUS

test

test