Chirurgiczne usunięcie blizny nie wyeliminuje jej całkowicie, jednak może znacznie poprawić jej wygląd poprzez wygładzenie brzegów i zmniejszenie widoczności. Zabieg zwykle wykonuje się, gdy blizny ograniczają ruchomość stawów i powodują dyskomfort psychiczny pacjenta. Sprawdź, jakie są wskazania i przeciwwskazania do chirurgicznego usunięcia blizny, a także jak przebiega rekonwalescencja po operacji.
Blizna jest zmianą skórną, która powstała w miejscu uszkodzenia tkanki łącznej włóknistej. Może być wynikiem urazu, oparzenia, operacji, a nawet stanów zapalnych. Blizny, w zależności od lokalizacji i głębokości urazu, a także wystąpienia infekcji rany w procesie gojenia, mogą być nieregularne i powodować bliznowce oraz dyskomfort u pacjenta, np. ograniczając ruchomość stawów i wywołując ból czy swędzenie. Operację usunięcia blizny wykonuje się zatem nie tylko ze względów estetycznych, ale również zdrowotnych.
Jakie są wskazania i przeciwwskazania do chirurgicznego usunięcia blizny?
Bliznę można z powodzeniem korygować chirurgicznie. Zabieg polega na zmniejszeniu wielkości oraz kształtu blizny. Rezultaty plastyki blizn w dużej mierze zależą od stanu zdrowia pacjenta, wieku, indywidulanych predyspozycji (np. podatności do tworzenia się bliznowców), a także czasu jaki minął od zagojenia się rany. Duże znaczenie na ostateczny efekt po zabiegu mają również skłonności pacjenta do gojenia się ran oraz stosowanie się do zaleceń lekarskich (np. stosowanie maści i plastrów, masaże blizny), higiena po zabiegu, unikanie słońca, naprężenia i napięcia gojącej się blizny. Najbardziej optymalnym efektem po chirurgicznym usunięciu blizny jest cienkolinijna i mało widoczna blizna.
Wskazaniami do wykonania zabiegu usunięcia blizn są nieestetyczne blizny, blizny ograniczające ruchomość stawów oraz dyskomfort psychiczny pacjenta z powodu szpecących blizn. Do operacji można przystąpić około 12-18 miesięcy od powstania blizny. Zabiegu nie wykonuje się natomiast w przypadku bliznowców (keloidów) i skłonności do ich występowania, palenia tytoniu, zaburzeń krzepnięcia i/lub ciśnienia krwi, nadczynności tarczycy, cukrzycy, ropnego zapalenia skóry, infekcji bakteryjnych i wirusowych, opryszczki. Ponadto operowana blizna powinna być miękka, o równym, standardowym kolorycie i nieobrzęknięta.
Jak wykonuje się zabieg usunięcia blizny?
Przed przystąpieniem do zabiegu usunięcia blizny wskazane jest wykonanie badań, m.in. morfologii krwi, ogólne badanie moczu, EKG z opisem.
Chirurgiczne usunięcie blizny wykonuje się zwykle w znieczuleniu miejscowym, jednak przy dużych bliznach konieczne może być znieczulenie przewodowe lub ogólne. W plastyce blizn zmienia się kierunek przebiegu blizny, jej długość oraz kształt. Chirurg w pierwszej kolejności opcjonalnie obstrzykuje bliznę glikokortykosteroidem w celu jej zmiękczenia. Następnie blizna jest wycinana za pomocą skalpela z niewielkim marginesem zdrowej skóry. Jeżeli miejsce po wycięciu blizny jest rozległe, wszywa się przeszczep skóry z innego miejsca pacjenta. Specjalista kolejno zaszywa tkanki skóry i wykonuje opatrunek.
W praktyce klinicznej najczęściej stosuje się następujące metody chirurgiczne:
- plastyka Z – to wycięcie starej blizny z dodatkowymi nacięciami, które nadają bliźnie nowy kształt litery „Z”. Dzięki temu blizna dopasowuje się do naturalnych załamań skóry, a w efekcie jest mniej widoczna. Ponadto powoduje mniejsze napięcie skóry w załamkach i zmarszczkach blizny, co sprzyja gojeniu się rany;
- plastyka W – polega na wycięciu blizny łamaną linią, która po zszyciu jest podobna do powtórzonej wiele razy litery „W”. Metoda ta pozwala na zmniejszenie napięcia działającego na linię blizny. Wykonuje się ją zwykle w przypadku, gdy blizny są długie;
- wycięcie blizny i zszycie rany cienką nicią – stosowane w przypadku mniej skomplikowanych blizn.
Co po zabiegu usunięcia blizny?
W procesie rekonwalescencji, przez okres około 7-10 dni, pacjenci nie powinni zażywać kąpieli, a po każdym prysznicu dezynfekować miejsce zabiegowe i dobrze je osuszać. Po około tygodniu od zabiegu można usunąć szwy.
Przez około 2-3 tygodnie od operacji pacjentom zaleca się smarowanie blizny maściami z alantoiną lub heparyną, a także masowanie blizny i noszenie ubrania uciskowego. Wskazane jest również stosowanie odpowiednich opatrunków, które wspierają gojenie. Przy większych można stosować specjalistyczne wielorazowe plastry silikonowe przeznaczone na blizny. W procesie gojenia odradza się wykonywanie ćwiczeń fizycznych. Pacjenci powinni również unikać rozciągania skóry w miejscu zabiegowym. W okresie około 3 miesięcy po zabiegu blizny nie można wystawiać na działanie promieni słonecznych. Ostateczny rezultat osiągalny jest po około roku czasu od zabiegu.
Źródła: meritum-cm.pl, gaboscm.pl, zaufanekliniki.pl
