Naukowcy z Nowego Jorku opracowali eksperymentalny związek, który może ograniczać przekazywanie sygnałów zapalnych powodujących uszkodzenia tkanek serca i nerek w przebiegu cukrzycy. Środek może także przeciwdziałać opóźnionemu gojeniu ran.
Zespół naukowców z ośrodka NYU Grossman School of Medicine opracował nową kategorię związków chemicznych, które mają zdolność blokowania wewnątrzkomórkowych funkcji białka RAGE. Białko to odpowiada za przekazywanie sygnałów zapalnych, które powodują uszkodzenia tkanek i organów w przebiegu cukrzycy. Jak wskazują autorzy projektu, związek ten może stanowić ważne uzupełnienie leczenia cukrzycy typu 1 i 2 oraz jej powikłań.
Wyniki badań nad nowym związkiem opublikowano 24 listopada w czasopiśmie naukowym „Science Translational Medicine”.
Nowe podejście do leczenia cukrzycy
Jak wskazują autorzy badań, regulowanie poziomu cukru we krwi poprzez podawanie insuliny nie jest jedyną opcją terapeutyczną w przypadku cukrzycy. Według naukowców na uwagę zasługują również mechanizmy komórkowe, do których dochodzi zarówno w cukrzycy typu 1, jak i cukrzycy typu 2.
Badacze wskazują, że pozytywne efekty w leczeniu cukrzycy można uzyskać poprzez oddziaływanie lekami na wrodzoną odpowiedź immunologiczną. Uczestniczą w niej receptory rozpoznające wzorce molekularne związane z uszkodzeniem tkanki (ang. damage-associated molecular pattern molecules, DAMPs). Rozpoznanie tych wzorców prowadzi do uruchomienia szlaków sygnałowych aktywujących czynniki transkrypcyjne i produkcję cytokin prozapalnych. W ten sposób stymulowana jest reakcja zapalna, która prowadzi do uszkodzenia tkanek.
Naukowcy z NYU Grossman School of Medicine odkryli, że możliwe jest, by za pomocą eksperymentalnego związku RAGE229 zapobiec interakcji pomiędzy cząsteczką DAMP a receptorowym białkiem powierzchniowym RAGE. Dzięki temu nie dochodzi do stymulacji odpowiedzi zapalnej, co w konsekwencji zapobiega uszkodzeniu komórek.
Pozytywne wyniki badań na myszach
Naukowcy przetestowali skuteczność terapeutyczną nowego związku w badaniach na myszach. Wyniki badań wykazały, że u myszy, którym podawano związek RAGE229, występował wyraźnie mniejszy stan zapalny. Nasilenie stanu zapalnego określono na 2,5 w 5-punktowej skali, w porównaniu z wynikiem 3,3 w grupie kontrolnej.
Badacze wykazali również, że u myszy, które otrzymywały związek RAGE229, występowało znacznie szybsze gojenie ran. Po 21 dniach pomiarów rany zamknęły się średnio w 90%, podczas gdy w grupie kontrolnej było to 65 proc. Badanie pod mikroskopem pozwoliło również stwierdzić, że u myszy poddawanych terapii RAGE229 stan tkanek był lepszy.
Konieczne dalsze badania
Autorzy projektu wskazują, że opracowana do badań cząsteczka RAGE229 nie jest odpowiednia do testów klinicznych z udziałem ludzi. Naukowcy kontynuują prace nad wersją cząsteczki, która będzie miała optymalne właściwości i będzie mogła w przyszłości być wykorzystana jako nowa opcja terapeutyczna w leczeniu cukrzycy u ludzi.
Źródło:
news-medical.net
J. Pietkiewicz i in., “Receptory końcowych produktów zaawansowanej glikacji – znaczenie fizjologiczne i kliniczne”, Postepy Hig Med Dosw. (online), 2008; 62: 511-523.
R.H. Grzywa, „Rola receptorów NOD-podobnych (NLRs) w patogenezie chorób metabolicznych”, Postępy Biochemii 63 (3) 2017.
