Naukowcy badają nowy sposób leczenia ran poprzez aktywację „ukrytego” mechanizmu ludzkim organizmie

Ten tekst przeczytasz w < 1 min.

Naukowcy z Indiana University School of Medicine w Stanach Zjednoczonych badają nowy sposób leczenia ran za pomocą mechanizmu, który aktywny jest u płodów, ale w dużej mierze nieaktywny u dorosłych i nieobecny u osób chorych na cukrzycę. Chodzi o białko, które w przypadku zranienia pozwala płodom na szybką regenerację tkanki, tak aby była jak nowa.

– Wiemy z poprzednich badań w innych instytucjach, że jeżeli płód zostanie zraniony, może zregenerować tkankę lub naprawić ją tak, by była jak nowa – wskazał dr Chandan K. Sen z Indiana University School of Medicine. – Po urodzeniu ta zdolność regeneracyjna zostaje jednak utracona, więc gojenie się ran często związane jest z powstawaniem blizn – dodaje ekspert.

Białko może być skutecznie reaktywowane w skórze po urazie

W badaniach opublikowanych na łamach „Molecular Therapy” zespół naukowców zidentyfikował białko zwane peroksydazą glutationową wodoronadtlenku fosfolipidów (ang. phospholipid hydroperoxide glutathione peroxidase, NPGPx). Białko to jest aktywne w tkankach płodowych, ale po urodzeniu staje się w większości nieaktywne w ludzkiej skórze. Badacze postanowili opracować metodę, która aktywowałaby białko, by skutecznie wspierać leczenie ran cukrzycowych. Urazy te, jak wskazują eksperci, są skomplikowane i szczególnie trudne do leczenia, a także niejednokrotnie prowadzą do amputacji kończyny lub innych komplikacji, takich jak zakażenie.
W tym celu naukowcy wykorzystali technologię nanotransfekcji tkankowej, opracowaną przez wydział Indiana Center for Regenerative Medicine and Engineering na Indiana University School of Medicine, aby aktywować NPGPx w miejscu rany.
– Jest to ekscytujące nowe podejście polegające na zaczerpnięciu mechanizmów naprawczych u płodów w leczeniu ran cukrzycowych u dorosłych pacjentów. Wyniki badania pokazują, że NPGPx może być skutecznie reaktywowane w skórze po urazie – podkreślił dr Sen. Ekspert dodał, że obecnie oczekiwana jest kontynuacja badań w celu pełniejszego zrozumienia funkcjonowania tego białka.
Źródło: medicine.iu.edu