Główną przyczyną ropnia odbytu jest infekcja gruczołów, które znajdują się w kanale odbytu. Zapalenie tych gruczołów jest źródłem większości chorób zapalnych w odbycie. Co jeszcze może doprowadzić do tego schorzenia?
Ropień odbytu najczęściej objawia się silnym bólem, gorączką, wygórowaniem na skórze w okolicy odbytu oraz w przypadku ropni położonych głębiej w kanale odbytu – uczuciem rozpierania w odbytnicy. Jedyną formą jego leczenia jest operacja, polegająca na jak najszybszym od rozpoznania nacięciu ropnia.
Przyczyny ropnia odbytu
Oprócz infekcji gruczołów odbytu za przyczynę występowania ropnia uważa się chorobę Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Ropień może się również pojawić w konsekwencji urazu okolicy odbytu, połknięcia ciała obcego, np. ości z ryby lub jako powikłanie po operacji miejsca zlokalizowanego w okolicach odbytu. Dość rzadko przyczyną powstania ropnia odbytu są takie choroby jak nowotwór, gruźlica czy promienica.
Z uwagi na to, iż ropień odbytu jest ostrym stanem zapalnym tkanek przyodbytowych, osoba, u której podejrzewa się rozpoznanie powinna jak najszybciej zgłosić się do szpitala na ostry dyżur chirurgiczny. Rozpoznanie ropnia odbytu będzie wymagało operacji w trybie pilnym, ponieważ nie nacięty w porę ropień może prowadzić do poważnych powikłań, czasem nawet zagrażających życiu.
Jak wygląda badanie pod kątem rozpoznania ropnia odbytu?
Większość przypadków ropni odbytu jest widoczna na zewnątrz, dlatego wówczas nie ma konieczności badania palcem przez odbyt. Jednak, aby potwierdzić rozpoznanie lekarz początkowo przeprowadza dokładny wywiad i ogląda okolicę okołoodbytniczą.
Ważne, aby po zakończeniu leczenia pacjent miał wykonaną rektoskopię. Badanie to będzie polegało na zbadaniu odbytnicy wziernikiem ze światłowodem. Dzięki niemu możliwe będzie wykrycie lub wykluczenie chorób odbytu i okrężnicy.
Znieczulenie i leki po nacięciu ropnia odbytu
W zależności od umiejscowienia, nacięcie ropnia może się odbyć w znieczuleniu miejscowym (ropnie powierzchowne) lub zewnątrzoponowym (ropnie umiejscowione wyżej). Podobnie jest w kwestii leków przeciwbólowych i antybiotyków. Pacjenci po usunięciu ropnia powierzchownego zazwyczaj nie mają zalecanych antybiotyków, ani leków przeciwbólowych. Natomiast po usunięciu dużych i głębokich ropni oraz pacjentom, którym towarzyszą choroby współistniejące, takie jak cukrzyca czy wady zastawkowe serca zalecane są antybiotyki.
Należy pamiętać o tym, jak ważne są wizyty kontrolne po operacji nacięcia ropnia. Aby wykryć potencjalne ryzyko wystąpienia przetoki odbytu, po operacji należy wykonać u takiego pacjenta ultrasonograficzne badanie przezodbytnicze. Kontrol pooperacyjna powinna trwać do pół roku po zabiegu.
Najczęstsze powikłania po operacji nacięcia ropnia odbytu
Nacięcie ropnia odbytu może spowodować powikłania związane z chorobą, przyjmowanymi lekami (uczulenie na antybiotyki) lub co rzadko spotykane, z operacją. Najczęściej dochodzi do powikłań infekcyjnych, takich jak powstanie przetoki odbytu, martwica tkanek krocza (tzw. zespół Fourniera) czy wstrząs septyczny. Niekiedy może również dojść do powstania kolejnego ropnia. Po operacji może również dojść do niewydolności mięśni zwieraczy lub krwawienia pooperacyjnego.
Źródło: Polski Klub Koloproktologii
Przeczytaj także: Czas leczyć rany – strategia TIMES w dobie epidemii COVID-19
