Pelagra to choroba, która występuje na podłożu niedoboru witaminy B3. Objawy pelagry obejmują zapalenie skóry, biegunka oraz symptomy neuropsychiatryczne. Sprawdź, kto może zachorować na pelagrę i na czym polega leczenie.

Witamina B3 odpowiada za regenerację skóry i błon śluzowych, a także wpływa na prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego oraz układu pokarmowego. W następstwie długotrwałego niedoboru witaminy B3 może rozwinąć się pelagra, w przebiegu której dochodzi do zaburzeń wszystkich tych układów.
Jakie są skórne objawy pelagry?
Zmiany skórne w przebiegu pelagry rozwijają się na odsłoniętych częściach ciała, takich jak twarz, szyja, dłonie i przedramiona, podudzia. W części przypadków do rozwoju zmian dochodzi również w obszarach ciała narażonych na częsty ucisk oraz w okolicy genitaliów.
Na skórze osoby chorej na pelagrę pojawia się rumień, któremu mogą towarzyszyć pęcherze lub wysypka. Może również dojść do miejscowego obrzęku. Objawom może towarzyszyć uczucie pieczenia. W początkowym stadium rozwoju zmiany chorobowe mogą być mylone z oparzeniami słonecznymi. Z czasem skóra ulega zgęstnieniu i łuszczeniu, staje się szorstka i stwardniała, występują przebarwienia (ciemnienie skóry). Zmiany skórne nasilają się pod wpływem ekspozycji na światło słoneczne i ciepło.
W przebiegu pelagry dochodzi również do zapalenia jamy ustnej i języka. U osoby chorej mogą rozwijać się afty i nadżerki, które prowadzą do znacznych dolegliwości bólowych.
Inne objawy pelagry
Pelagra wywołuje również objawy w obrębie układu pokarmowego. Osoba chora cierpi na przewlekłe biegunki, może również wystąpić utrata apetytu i wymioty.
U chorego obserwuje się również objawy ze strony układu nerwowego, takie jak otępienie, splątanie, dezorientacja i zaniki pamięci, zaburzenia snu, apatia, rozdrażnienie i niepokój mogące prowadzić do napadów agresji. W dalszym przebiegu choroby może dojść do parestezji i zaburzeń koordynacji ruchowej.
Kto jest narażony na wystąpienie pelagry?
Do produktów bogatych w witaminę B3 należą przede wszystkim produkty mięsne i mleczne, a także orzechy i warzywa strączkowe. Z tego powodu niedobór witaminy B3, który jest przyczyną pelagry, może wystąpić u osób stosujących przez dłuższy okres czasu restrykcyjne diety eliminacyjne.
Na niedobór witaminy B3 mogą również cierpieć osoby z zaburzonym wchłanianiem (np. w przebiegu choroby Hartnupów oraz choroby Crohna). Bardziej narażone są także osoby chorujące na cukrzycę, nadczynność tarczycy, marskość wątroby czy nowotwory. W grupie szczególnego ryzyka są również pacjenci z chorobą alkoholową.
Jak się leczy pelagrę?
Podstawową metodą leczenia pelagry jest suplementacja witaminy B3 za pomocą preparatów doustnych lub pozajelitowych. Na zmiany skórne występujące w przebiegu pelagry stosuje się miejscowo emolienty. Istotne jest również zabezpieczenie skóry przed promieniowaniem słonecznym.
Źródło: enel.pl, neuropsychologia.org