Zużyte opatrunki pomogą w opracowaniu nowych metod leczenia ran

Ten tekst przeczytasz w 3 min.

Badacze z Thomas Jefferson University przeprowadzili nowatorskie badania, które pozwolą lepiej zrozumieć komórkową budowę rany i mechanizmy gojenia. Dzięki temu możliwe będzie określenie, które rany będą się goić z trudnościami. Badacze dokonali tego odkrycia dzięki analizie komórek pobranych z zużytych opatrunków.

Zrozumienie mechanizmów gojenia

Zespół naukowców pod kierownictwem prof. Andrew Southa z Wydziału Dermatologii i Biologii Skóry poddał analizie mechanizmy, jakie zachodzą w ludzkim organizmie podczas gojenia ran. Naukowcy skupili badania na pacjentach cierpiących na pęcherzowe oddzielanie się naskórka (epidermolysis bullosa, EB), czyli genodermatozę, w przebiegu której wskutek urazów mechanicznych powstają niegojące się pęcherze.

Tworzące się w przebiegu EB rany często stają się przewlekłe. Naukowcy wciąż jednak mają trudności z wczesnym określeniem, które rany mogą wykazać trudności w gojeniu. Kluczem do zrozumienia mechanizmów gojenia jest według badaczy analiza komórek pobranych z rany.

Bezinwazyjna biopsja

Jak tłumaczy prof. Andrew South, jeden z koordynatorów projektu badawczego, biopsja u pacjentów z EB jest znacznie utrudniona, ponieważ wywołuje u nich silny ból i może dodatkowo utrudnić gojenie rany. Z tego powodu naukowcy zdecydowali się wykorzystać do badań zużyte opatrunki.

W projekcie wykorzystano 133 zużyte opatrunki pobrane od 51 pacjentów z EB. Zbadano zarówno opatrunki z ran ostrych (definiowanych w projekcie jako leczone przez 21 dni lub mniej), jak i ran przewlekłych (leczonych dłużej niż 3 miesiące). W warunkach laboratoryjnych z opatrunków pobrano ponad 100 mln żywych komórek.

Komórki odpornościowe w ranie

Wśród komórek obecnych na zużytych opatrunkach badacze odkryli przede wszystkim komórki odpornościowe: limfocyty, granulocyty, neutrofile, monocyty i makrofagi. Porównanie opatrunków z ran ostrych i przewlekłych pozwoliło stwierdzić, że w łożysku rany przewlekłej znajduje się znacznie więcej neutrofili. Jak tłumaczy prof. Andrew South, tłumaczy to jeden z mechanizmów tworzenia się ran o utrudnionym gojeniu:

– Wcześniejsze badania na zwierzętach i analizy białek pobranych z opatrunków wskazywały na to, że opóźnione gojenie rany może być skutkiem zbyt długiej aktywności neutrofili w łożysku rany. Nasze badania potwierdzają tę teorię, ponieważ wykazaliśmy, że rany przewlekłe charakteryzują się zwiększonym poziomem neutrofili.

Nowe metody leczenia ran

Odkrycia dokonane przez zespół badaczy z Thomas Jefferson University pozwolą na opracowanie celowanych metod leczenia ran trudno gojących się. Nowe terapie mają się skupiać na komórkowych aspektach leczenia – neutralizować nadmierne ilości neutrofili lub stymulować aktywność makrofagów, czyli komórek, które rozpoczynają kolejne fazy gojenia rany po neutrofilach.

Genetyczne markery ran

Naukowcy z zespołu prof. Andrew Southa planują rozwijać swoje badania nad komórkami pobranymi z opatrunków i zawartym w nich materiale genetycznym. Jak tłumaczy prof. Andrew South, celem projektu ma być odkrycie genetycznych markerów, które pomogą przewidzieć, które rany mogą stać się przewlekłe:

– Współpracujemy obecnie z naukowcami w Santiago nad tym, by zgromadzić opatrunki używane u tych samych pacjentów w dłuższym okresie czasu. Dzięki temu będziemy mogli obserwować, w jaki sposób zmienia się budowa komórkowa rany podczas gojenia lub w wyniku zaburzeń gojenia.

Badacze z Thomas Jefferson University planują w przyszłości rozszerzenie badań na inne schorzenia, które mogą się wiązać z zaburzonym gojeniem, takie jak zespół stopy cukrzycowej czy owrzodzenia żylne goleni. Jak podkreśla prof. South, opracowana przez jego zespół technika może znacząco zwiększyć komfort życia pacjentów z ranami przewlekłymi i poprawić wyniki ich leczenia.

Źródło: https://www.sciencedaily.com/

Przeczytaj także: Konsensus „Higiena rany”: eksperci opracowali 4 kroki do czystej rany

Przeczytaj bezpłatnie pokrewny artykuł w czasopiśmie „Chirurgia Plastyczna i Oparzenia”: