Trądzik posterydowy z pozoru przypomina zwykły trądzik. Jednak choroba ta jest następstwem używania sterydów, zarówno miejscowych, jak i leków ogólnoustrojowych. Często bywa trudny w leczeniu i wymaga specjalistycznej opieki.

Czym jest trądzik posterydowy?

Trądzik posterydowy jest chorobą skóry i konsekwencją zmian spowodowanych stosowaniem sterydów, leków zawierających glikokortykosteroidy. Składnik ten doprowadza do zachwiania się naturalnego procesu samoregulacji skóry i zatrzymania jej reakcji obronnych. Po ich stosowaniu skóra m.in. przestaje reagować na osiadające na niej bakterie, co ułatwia ich rozwój, pojawianie się zaskórników i stanu zapalnego. Gruczoły łojowe są podatne na stan zapalny i infekcje.

Objawy trądziku posterydowego

Objawy trądziku posterydowego pojawiają się stopniowo. Trądzik najczęściej pojawia się na twarzy i klatce piersiowej, jednak może wystąpić także na szyi, plecach czy ramionach. Na początku pojawia się rumień i zaczerwienienie. Skóra następnie staje się szorstka, a przy mieszkach włosowych mogą pojawić się różne zmiany takie jak: niewielkie, swędzące i twarde guzki, białe lub żółte plamki, duże i bolesne czerwone grudki, otwarte i zamknięte zaskórniki trądzikowe, obrzęki przypominające cysty.

Charakterystyczną cechą dla trądziku posterydowego jest zapalenie okołoustne. Zmiany pojawiają się w okolicach brzegów warg i kącików ust. Warto zaznaczyć, że skóra miejscowo może się łuszczyć. Mogą pojawić się także wtórne skutki trądziku takie jak: czerwone ślady po niedawno zagojonych miejscach, ciemne plamy czy blizny.

Przyczyny trądziku posterydowego

Przyczyny mogą być różne w zależności od wieku czy stylu życia danej osoby. Nie wiadomo do końca, dlaczego i jak leki sterydowe wpływają na pojawianie się trądziku. Niektóre badania sugerują, że sterydy mogą przyczyniać się do wytwarzania przez organizm receptorów układu odpornościowego znanych jako TLR2. Właśnie te receptory prawdopodobnie przyczyniają się do powstania ognisk trądziku. Choroba ta może pojawić się także u kulturystów, którzy stosują sterydy anaboliczne w dużych dawkach czy u osób po operacji przeszczepu narządów i chemioterapii, które stosowały kortykosteroidy. Sprzyjają mu również wysokie dawki testosteronu.

Leczenie trądziku posterydowego

Leczenie trądziku posterydowego jest długotrwałe, ale przynosi efekty. Terapia dobierana jest zgodnie z nasileniem choroby.  Warto skonsultować się z dermatologiem, który doradzi, jak dbać o cerę trądzikową i dobierze optymalny lek na trądzik.

Pierwszą czynnością, którą należy wykonać jest odstawienie wszelkiego rodzaju sterydów, które stosowane są na skórę. Następnie warto sięgnąć po preparaty przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Warto zaznaczyć, że na początku stan skóry może się pogorszyć, ponieważ sterydy są bardzo silnymi lekami. Do domowego użytku można stosować preparaty, w których składzie znajdują się: miedź, wyciąg z drożdży, nanozłoto, wyciąg z ziela fiołka trójbarwnego lub cynk.

W leczeniu farmakologicznym wykorzystuje się antybiotyki doustne. Efekty pojawiają się w przeciągu czterech-ośmiu tygodni ich regularnego stosowania. Pełna kuracja może zająć od trzech do sześciu miesięcy. W kuracji wykorzystuje się także nadtlenek benzoilu. Stosuje się go w łagodnych przypadkach.

Zapobieganie trądzikowi posterydowemu

Trądzik może pojawić się po długotrwałym stosowaniu leków zawierających glikokortykosteroidy. Należy ograniczyć stosowanie takich środków. Do pojawienia się trądziku może przyczynić się także dieta. Warto wyeliminować tłuste potrawy, niektóre produkty mleczne oraz cukier. Na odmianę posterydową mogą wpłynąć niektóre składniki kosmetyków takie jak: lanolina, wazelina, oleje roślinne, stearynian butylu, alkohol laurylowy i kwas oleinowy.

Blizny po trądziku

Podczas gojenia się trądziku, mogą pojawić się nieestetyczne blizny i przebarwiania. Wiele osób decyduje się na usunięcie niedoskonałości. Jedną z najskuteczniejszych metod jest laserowe usuwanie blizn. Podczas zabiegu lekarz za pomocą lasera frakcyjnego CO2, wykonuje siateczkę mikrourazów. W efekcie przebudowują się włókna kolagenowe, co rozpoczyna proces regeneracji skóry. Inną metodą stosowaną przy usuwaniu blizn jest frakcyjna radiofrekwencja mikroigłowa. Zabieg polega na kontrolowanym uszkodzeniu wierzchnich warstw skóry. Mikrourazy pobudzają tkankę do regeneracji. W leczeniu blizn potrądzikowych stosuje się również osocze bogatopłytkowe, które pozyskiwane jest z własnej krwi pacjenta. Wykonywany jest także zabieg mezoterapii mikroigłowej. Wykorzystuje się do tego urządzenie, które umożliwia mikronakłuwanie za pomocą wielu niewielkich, cieniutkich igiełek. Zabieg pobudza produkcję kolagenu i elastyny.

Źródło: www.medeste.pl, portal.abczdrowie.pl, www.hellozdrowie.pl