W przypadku ran oparzeniowych do oceny głębokości uszkodzeń stosuje się czterostopniową skalę. Podczas badania należy zwrócić uwagę m.in. na stan łożyska i brzegów rany. W jaki sposób prawidłowo ocenić oparzenie?
Oceny rany należy dokonać podczas pierwszej wizyty pacjenta w gabinecie. Podstawowym narzędziem, które należy wykorzystać do tego celu, jest tzw. trójkąt rany.
Więcej informacji na temat oceny rany znajdziesz tutaj
Następnie ranę należy ocenić w skali, która odpowiada etiologii rany:
- skala NPUAP – odleżyny
- klasyfikacja Fontaine’a – owrzodzenia niedokrwienne
- skala CEAP – owrzodzenia żylne
- skala SINBAD – owrzodzenia w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej (opieka domowa)
- skala PEDIS – owrzodzenia w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej (opieka ambulatoryjna i lecznictwo zamknięte)
- skale NERDS i STONEES – rany zakażone
W sporządzeniu charakterystyki rany pomaga kolorowa skala oceny rany.
Przypadki kliniczne – oparzenia
Przypadek nr 1: oparzenie płomieniem czoła dziecka
Przesuszona rana oparzeniowa czoła u małego dziecka pokryta suchymi pęcherzami z wydzieliną surowiczą.
Okalające tkanki: ze stanem zapalnym
Brzegi rany: zaczerwienione, płaskie
Łożysko: zaczerwienione, bolesne
Skala kolorowa: rana niebiesko-czarna
Diagnoza: oparzenie II A, rana ostra
Przypadek 2: oparzenie grzbietu dłoni
Okalające tkanki: niezmienione
Brzegi rany: nieregularne
Łożysko: zaczerwienione, bez uszkodzenia naskórka, obrzęknięte
Skala kolorowa: rana niebieska
Diagnoza: oparzenie II A, rana ostra
Przypadek 3: oparzenie kończyny dolnej
Okalające tkanki: kolor niezmienione, satelitarne rany o małej powierzchni bez martwicy
Brzegi rany: nierówne
Łożysko: grudkowe, zaczerwienione, z dużą ilością wysięku surowiczego i kępkami naskórka
Skala kolorowa: rana niebiesko-czerwona
Diagnoza: oparzenie III
