Zaczerwienienie rany najczęściej jest oznaką infekcji bakteryjnej. Objawowi temu towarzyszą także uczucie nadmiernego ciepła wokół rany, uczucie pulsowania rany, ból, pieczenie, a także ropna wydzielina o nieprzyjemnym zapachu. Nieleczone lub nieprawidłowo leczone zakażenie może doprowadzić do infekcji ogólnoustrojowej. Co robić w przypadku wykrycia oznak zakażenia?
Infekcja bakteryjna jest jedną z głównych przyczyn wydłużenia lub zatrzymania się procesu gojenia ran, opóźnia regenerację tkanki, a także prowadzi do powstania nieestetycznej blizny. Zakażenie jest również przyczyną dyskomfortu pacjenta, ponieważ wywołuje dolegliwości bólowe. W przypadku zaobserwowania pierwszych oznak zakażenia, takich jak zaczerwienienie rany, należy jak najszybciej udać się do lekarza lub innego specjalisty zajmującego się leczeniem ran.
Zaczerwienienie rany – czy to zawsze oznaka infekcji?
Lekkie zaczerwienienie rany jest naturalną oznaką procesu gojenia i wystąpienia stanu zapalnego. W momencie powstania urazu w obrębie rany gromadzą się komórki odpornościowe, które powodują zaczerwienienie, obrzęk, bolesność oraz zwiększoną ciepłotę urazu. W toczącym się stanie zapalnym rozszerzają się blisko położone niego naczynia, dzięki czemu komórki odpornościowe łatwiej wnikają do rany. Zaczerwienienie zazwyczaj ustępuje po 5-7 dniach.
Głębsze zaczerwienienie rany, które rozszerza się i pogarsza, może natomiast świadczyć o infekcji bakteryjnej rany. Wówczas oprócz zaczerwienienia pojawia się również uczucie nadmiernego ciepła wokół rany, uczucie pulsowania, ból, pieczenie, obrzęk i ropna wydzielina o nieprzyjemnym zapachu. Infekcja bakteryjna, która nie jest leczona lub leczona jest nieprawidłowo może wywołać zakażenie całego organizmu. Objawy infekcji ogólnoustrojowej manifestują się rosnącą temperaturą ciała, spadkiem ciśnienia krwi i przyspieszonym tętnem. Z rany może również wydobywać się większa ilość wydzieliny.
Jak dbać o ranę zakażoną?
W przypadku zaobserwowania objawów infekcji rany należy jak najszybciej zgłosić się do odpowiedniego specjalisty. W praktyce klinicznej leczenie ran zakażonych opiera się na systematycznym oczyszczaniu rany, odkażaniu z wykorzystaniem nowoczesnych i prawidłowo dobranych do stanu rany antyseptyków oraz opatrywaniu za pomocą specjalistycznych opatrunków z zawartością substancji przeciwdrobnoustrojowych.
W piśmiennictwie odradza się natomiast stosowanie antybiotyków w leczeniu ran zakażonych, zwłaszcza antybiotyków miejscowych. Wynika to z faktu, iż bakterie są wysoko oporne na działania zwalczające, a antybiotyki miejscowe nie są w stanie przedostać się przez biofilm bakteryjny, a więc nie ma możliwości uzyskania odpowiedniego stężenia substancji w łożysku rany. Antybiotykoterapię celowaną, podawaną drogą inną niż miejscowa, zaleca się w przypadku wystąpienia objawów ogólnych infekcji (gorączka, złe samopoczucie) oraz po przeprowadzeniu odpowiednich badań diagnostycznych.
Źródła: Interdyscyplinarna grupa ekspertów: M. Bartoszewicz, T. Banasiewicz, K. Bielecki i wsp., „Zasady postępowania miejscowego i ogólnego w ranach/owrzodzeniach przewlekłych objętych procesem infekcji” w „Forum Zakażeń” 2019;10(1), 1-30
